Dilek-çe

Ey mumyalanmış kemikleri sahibi
Çek elini artık üstümüzden
Bulandırılan zihnimizden
Kopar/t/ılan özümüzden
Çek elini artık
Çekiyoruz hep sencilerden
Ve sen gibi görünmek isteyenlerden

Ey mumyalanmış kemiklerin sahibi
Söyle kullarına çeksinler ellerini
Kinle sarmalanmış kirli ellerini
Güzelliklerden yoksun sivri dillerini de
Çeksinler üzerimizden
İstemeyiz gözyaşlarımız onları boğsun

Ey mumyalanmış kemiklerin sahibi
İstemeyiz onlar salyaları ile kudursun
Isırsalar da bizi, güllerle sararız diş izlerini
Kudurukları kalır sadece kendilerine

Ey mumyalanmış kemiklerin sahibi
Seninle alıp veremediğimiz bir şey yok
Ne biz sana, ne de sen bize
Yardım da edemeyiz
Zarar da veremeyiz biri birimize
İnan hayat daha güzel olacak
Senin kemiklerinin kulları olmasa
———————
Alanya, 12 Ağustos 1988 (21:10) Alanya – bunalınan bir anda
Muammer Çelik